The Greek Underground Scene - 2014 Vol. 1 Compilation

The Greek Underground Scene - 2014 Vol. 1 Compilation
   
01. Remain In Light - Open Mindway 03:59
02. Background Noise Suppression - Get Stone 04:29   
03. Cinemascope - Never Understand 04:48
04. Dead Buildings - Knife 04:06   
05. Opened Paradise - Omega 04:01   
06. After Dusk - With Curses and Dreams 05:38   
07. The Illusion Fades - The Christmas Song 04:50   
08. Cold Remembrance - Caught in Frost 06:17   
09. No Man's Land - Flame 13:07   
10. The Jesterdays - Gather Darkness Gather 04:39   
11. After Maths - The Times 03:50   
12. Chewing Gun - S.O.S. (call waiting) 04:48   
13. Suppressio Nocturno - Serpentine Word 05:02   
14. Terra Libera - Clown Waltz 03:39   
15. Στυλιανός Τζιρίτας Unit - Το Τελευταίο Τρένο από τον Ουρανό (δεν υπάρχει περίπτωση να έρθει, είμαι σίγουρος) 04:01

Το δεύτερο μέρος της σειράς συλλογών (πρώτο για το 2014) που επιμελήθηκε ο Μιχάλης Πούγουνας (Flowers Of Romance, New Zero God). Με σκοπό καταρχήν την διάδοση του ανεξάρτητου Ελληνικού ήχου, και στη συνέχεια την κινητοποίηση των μουσικών και των σχημάτων που συμμετέχουν κάτω από ένα πρίσμα αλληλεγγύης μιας και τη στιγμή που διαβάζεις αυτές τις γραμμές αρκετές από τις μπάντες της συλλογής ετοιμάζονται να βγουν στο δρόμο από κοινού κάνοντας φιλανθρωπικές συναυλίες. 

Όσο για το περιεχόμενο της συλλογής δεν είχα καμιά αμφιβολία για κάποιες από τις αισθητικές του κατευθύνσεις. Από τα μυστηριώδη γοτθικά μονοπάτια των Opened Paradise (το έτσι και αλλιώς κορυφαίο Gothic Rock σχήμα της χώρας), των The Illusion Fades και των After Dusk μέχρι τις νεοψυχεδελικές αναζητήσεις των No Mans Land και το ψυχεδελό-dark πορτραίτο των Terra Libera (των οποίων το υλικό όταν θα δει επιτέλους το φως της μέρα όπως του αξίζει θα ψάχνουμε μεθόδους αντιμετώπισης σοκ), η συλλογή διαβαίνει ένα ευρύ φάσμα μουσικών κατευθύνσεων. Θα γράψω αναλυτικά για κάθε μπάντα -το αξίζουν άλλωστε- μαι για την ώρα παραθέτω τον σύνδεσμο που έφτιαξα, βοηθώντας στην διάδοση της, για να την κατεβάσετε όλοι. Κάντε και εσείς το ίδιο, αυτό είναι το concept.

Παραθέτω και το σημείωμα του Μιχάλη:

 Όταν τον Σεπτέμβριο συγκεντρώθηκαν τα τραγούδια 15 Ελληνικών underground rock συγκροτημάτων για την δημιουργία της πρώτης συλλογής, που είχε μαύρο χρώμα, είχα πει πως αν πετύχαινε τον στόχο της θα έβγαινε κι άλλη.

Λόγω της κρίσης, οι τρόποι πληροφόρησης σχετικά με την δραστηριότητα των Ελληνικών συγκροτημάτων περιορίστηκαν.

Ραδιοφωνικές εκπομπές έπαψαν, μουσικά έντυπα σταμάτησαν, δισκογραφικές εταιρίες διαλύθηκαν, έμεινε όμως το ίντερνετ και αυτό χρησιμοποίησε η πρώτη συλλογή για να φέρει κοντά σε όσους ενδιαφέρονται, αυτά τα συγκροτήματα.

Η ιδέα ήταν απλή: Όταν κατεβάσεις την συλλογή, μοίρασε την και σε άλλους. Όλοι βοήθησαν. 

Blogs, sites, μουσικά ιντερνετικά περιοδικά και άλλα και η πρώτη συλλογή είχε μεγάλη επιτυχία και θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε μέσα απ την καρδιά μας όλους όσους συνέβαλαν σε αυτό..

Σήμερα γίνεται διαθέσιμη για δωρεάν downloading η δεύτερη συλλογή, η «κόκκινη», με 15, διαφορετικά από την προηγούμενη, Ελληνικά μουσικά σχήματα που παρά την γενικότερη οικονομική κατάσταση, συνεχίζουν να δημιουργούν, να εκφράζονται και να ξεφεύγουν για λίγο από τα προβλήματα της καθημερινότητας. 

Κάτι ακόμα που πετυχαίνουν αυτές οι συλλογές είναι το να φέρνουν πιο κοντά τους μουσικούς των συγκροτημάτων.

Έτσι, συγκροτήματα από διαφορετικές πόλεις της χώρας έρχονται σε επαφή και αλληλοβοηθούνται ώστε να εξασφαλίσουν εμφανίσεις στις πόλεις τους. Γιατί μπορούμε να καταφέρουμε ότι θέλουμε όταν προσπαθούμε όλοι μαζί.

Και θα κλείσω όπως ξεκίνησα αυτό που είχα γράψει για την πρώτη συλλογή:

Για να σταθεί η underground rock σκηνή μιας χώρας θα πρέπει να υπάρχει μια ζωντανή αλυσίδα: συγκροτήματα, μέσα πληροφόρησης που να ενημερώνουν σχετικά με τις δραστηριότητες τους, κοινό που να τα στηρίζει, χώροι για να παίζουν και δισκογραφικές εταιρίες για να κυκλοφορούν τις δουλειές τους.

Αν κάποιος κρίκος της αλυσίδας σπάσει, δημιουργείς ένα νέο...

Οι καλλιτέχνες της συλλογής είναι: Remain In Light, Background Noise Suppression, Cinemascope, Dead Buildings, Opened Paradise, After Dusk, The Illusion Fades, Cold Remembrance, No Man’s Land, The Jesterdays, After Maths, Chewing Gun, Suppressio Nocturno, Terra Libera, Στυλιανος Τζιριτας Unit.

Παρακαλώ μην πληρώσετε τίποτα γι αυτή την συλλογή. Απλά μοιράστε την !!!  

Μιχάλης Πούγουνας
 

Από εδώ μπορείτε να κατεβάσετε και την πρώτη συλλογή. Να και το σχετικό σημείωμα:

Για να σταθεί μια underground rock μουσική σκηνή μιας χώρας θα πρέπει να υπάρχει μια ζωντανή αλυσίδα: συγκροτήματα, μέσα πληροφόρησης που να ενημερώνει σχετικά με τις δραστηριότητες τους, κοινό που να τα στηρίζει, χώροι για να παίζουν και δισκογραφικές εταιρίες για να κυκλοφορούν τις δουλειές τους.

Στην Ελλάδα στήθηκε μια τέτοια σκηνή στην δεκαετία του ’80 από ανθρώπους που ο καθένας καθαρά από προσωπικό του μεράκι έκανε μια μπάντα, ένα fanzine, μια εκπομπή και πήγαινε σε συναυλίες.
 

Η σκηνή έφτασε στην κορύφωσή της στην δεκαετία του ’90 και μετά κατέρρευσε για διάφορους λόγους. Μέσα στα ‘00ς οι ραδιοφωνικές εκπομπές άρχισαν να σιωπούν, τα fanzines εξαφανίστηκαν και ένας ζωτικός κρίκος της αλυσίδας έσπασε: η πληροφόρηση του κοινού.

Η οικονομική κρίση ήρθε να δώσει ένα ακόμα χτύπημα σε ότι απέμεινε.

Ελληνικές Underground μπάντες όμως υπάρχουν σε κάθε πόλη. 

Κι αυτό που υπάρχει για να αντικαταστήσει την χαμένη πληροφόρηση είναι το ιντερνετ.
Με αυτό το σκεπτικό, δημιουργήθηκε το The Greek Underground Scene μετά από συζητήσεις μεταξύ μουσικών και μέσα σε μια μέρα, 15 συγκροτήματα από όλη την Ελλάδα, συμφώνησαν να κυκλοφορήσουν στο διαδίκτυο μία συλλογή me τον γενικό τίτλο “The Greek Underground Scene – 2013 – Compilation” για να την κατεβάσει δωρεάν όποιος ενδιαφέρεται.

Πάνω από 2000 άτομα την άκουσαν μεσα στις πρώτες 24 ώρες και η συλλογή, μετά απο παρότρυνση του Greek Underground Scene, άρχισε να ανεβαίνει σε blogs και e-zines για να μοιραστεί δωρεάν και να την ακούσουν κι άλλοι. Αυτή της η επιτυχία έχει σαν αποτέλεσμα, τον Γενάρη του 2014 να γίνει μια δεύτερη συλλογή με άλλα 15 συγκροτήματα και να ακολουθηθεί η ιδια στρατηγική.

Τα 15 αυτά συγκροτήματα είναι οι: Δίχως Πρόσωπο, We Came From Waters, Grain, Electro Vampires, Penny Dreadful, Stonemouth, DropDown, Envy Never Dies, New Zero God, In The Distance, Sorrowful Angels, Skinner Box, Mani Deum, Chris Skordylis feat. Theofil Tsiolakakis, Υπόγεια Τροχιά.

Incognita Sperans (2013)

Είναι μερικές φορές που μια άγνωστη μουσική έκπληξη σκάει μύτη από το πουθενά και σου φτιάχνει την μέρα ή μάλλον τη νύχτα γιατί για να λέμε και την αλήθεια βράδυ τον άκουσα πρώτη φορά τον δίσκο. Ακολούθησα έναν σύνδεσμο προς το ιστολόγιο που ανέβασε η μπάντα προκειμένου να μοιραστεί το άλμπουμ της με όσους έχουν διάθεση να το ακούσουν. Έτσι να μαι και εγώ μέσα στις μουσικές τους (ευχαριστώ Αλέξανδρε).

Δεν είχα ιδέα για την ύπαρξη του σχήματος αν και όπως διαβάζω στο σημείωμα που συνοδεύει το άλμπουμ, υπήρξαν για οχτώ ολόκληρα χρόνια, ναι έτσι γράφουν, δίνοντας την εντύπωση πως η πορεία τους έλαβε τέλος και πως αυτό το άλμπουμ αποτελεί τον ηχητικό επίλογο τους. Δεν ξέρω ακόμα να σας πω με σιγουριά περί όλων αυτών. θα τους γράψω για να μάθω λεπτομέρειες οι οποίες έχουν σημασία εξαιτίας του γεγονότος ότι η μουσική που περιέχεται εδώ με κέρδισε με την πρώτη ακρόαση και έκανε ένα χαμογελάκι να σκάσει ξαφνικά (σαν να λέμε ανακάλυψα γκρουπάρα φίλε). Οπότε όταν το ταλέντο και η έμπνευση σε μια μπάντα περισσεύουν και όταν η μουσική σε κερδίζει είναι λογικό να ξυπνάει μέσα σου το εγκυκλοπαιδικό δαιμόνιο που θέλει να μάθει τα πάντα. Αυτό που έχει σημασία όμως στην παρούσα φάση είναι η μουσική τούτου του δίσκου, τα υπόλοιπα θα έρθουν.

Η λίστα με τις ηχογραφήσεις οι οποίες κυκλοφόρησαν τα τελευταία χρόνια και με κέρδισαν με το πρώτο άκουσμα είναι πολύ μικρή. Αυτό όμως το άλμπουμ από τους Incognita Sperans κατέχει πλέον μια θέση σε αυτή την λίστα. Είναι τέτοια η υφή της μουσικής του σχήματος και είναι μάλλον και η κατάλληλη εποχή που έπεσε ο δίσκος στα χέρια μου (χειμωνιάτικο άκουσμα) που τον βλέπω να βγαίνει δύσκολα από το στερεοφωνικό.

Η μουσική της μπάντας αποτελεί ένα ψηφιδωτό από ήχους και επιρροές. Αυτό που θα κεντρίσει τον ακροατή σε πρώτη φάση είναι η ολοκληρωμένη αίσθηση της μελωδίας που υπάρχει σε κάθε τραγούδι τους. Συνθέσεις μελωδικά ολοκληρωμένες, με αρμονική ανάπτυξη που δεν πάσχουν από ημιτέλεια. Είναι μεγάλο το φάσμα των επιρροών τους όπως ήδη έγραψα, παρόλο που ο κατά βάση εναρκτήριος καμβάς τους εντοπίζεται εύκολα στο Post Rock και την σωστή εκδοχή του, την μη μονότονη, την μη επαναληπτική και την μη βεβιασμένα μινιμαλιστική. Από εκεί και πέρα η μπάντα ενσωματώνει με περίσσια μαεστρία μια τεράστια ποικιλία ηχοχρωμάτων και μουσικών αναφορών.

Είμαι σίγουρος ότι αγαπούν την Dark Wave σκηνή των 80ς και κατ επέκταση την ποιο πειραματική πλευρά της. Ακούστε το εναρκτήριο θέμα στο μπάσο του "Whatever's There" με το ψυχρό drumming και την επαναλαμβανόμενα μουντή κιθάρα να στήνουν το μοτίβο αντίθεσης για τα μελωδικά γυναικεία φωνητικά που σκαρφαλώνουν σιγά σιγά και μην μου πείτε πως δεν βρεθήκατε σε γνώριμα Dark Wave τοπία.

Έχουν και άλλα μουσικά μαγικά στο σακούλι τους. Έχουν εκείνη την εναρκτήρια υπνωτιστική μελωδία στο "Stray" που έχει κλέψει κάτι από τα χρώματα του Bristol των mid προς late 90s (θυμηθείτε τους δίσκους των Portishead και των Massive Attack που κυκλοφόρησαν τότε), το κομμάτι θα σε οδηγήσει σύντομα σε λυτρωτικό ξέσπασμα με καθαριστική post αισθητική που βαραίνει σταδιακά, η φωνή και τα πλήκτρα ζωγραφίζουν ακόμα υπογείως.

Είναι τόσο θαρραλέοι που κατακερματίζουν ποιητικά τον Ελληνικό στίχο σε επιλεγμένα τραγούδια τους. Έχω να ακούσω κάτι Ελληνόφωνο που να διεγείρει τις καίριες μου, χρόνια.  Θα μου πεις τώρα άδικο το μέτρο σύγκρισης γιατί τρέχα να βρεις παρόμοια μέτρα και σταθμά με αυτούς εδώ. Διαβάζω τον τίτλο "Νανούρισμα των κακών καιρών" ακούγοντας την βασική καθαρή κιθάρα στο εισαγωγικό θέμα που θα μου θύμιζε ακόμα και Mission. Το τραγούδι δεν έχει καν στίχους, μα ο τίτλος στην μητρική μου γλώσσα με βάζει σε σκέψεις και το καθαριστικό κρεσέντο λίγο πριν τον χαλαρό επίλογο του κομματιού (το νανούρισμα που λέγαμε) με παρασέρνει. Η "Προσταγή" όμως έχει στίχους. Αφαιρετικούς; Ίσως. Θυμάστε ένα γκρουπ από τα Γιάννενα με όνομα "Το Ψυγείο Ψυγείο"; Οι στίχοι της "Προσταγής" μου τους θύμισαν, ίσως εξαιτίας της αφεραιτικότητας που είπα πριν, όμως εδώ σχημάτισα εικόνες πλάθοντας τους στίχους στο μυαλό μου, σχεδόν αυθόρμητα, χωρίς πολύ παίδεμα, άρα η αφαιρετικότητα με οδηγεί κάπου.

Το "Γράμμα" έχει μια μελωδία πνιγμένη στην αγωνία. Με τραβάει από τα μαλλιά να το ξανακούσω, πάλι, πάλι, οι στίχοι σε συγκεκριμένο πρίσμα εδώ σε καλούν προς προσωπική αποκωδικοποίηση, χαίρομαι που τέτοιες μελωδίες έχουν τέτοιος στίχους, είχα βαρεθεί τα "μελό", "εσωστρεφή" θέματα σε ανάλογες περιπτώσεις μελωδίων από διάφορα γκρουπ των καιρών μας.

Είναι και το "Hiroshima" που κουβαλάει ένα ερωτηματικό -σαν να λέμε "γιατί;"- στις μελωδίες του και έχει εκείνο το new wave ηχόχρωμα στα τύμπανα -κυρίως στο ταμπούρο-, το κομμάτι σιγά σιγά κορυφώνεται. Η κορύφωση είναι χαρακτηριστικό μάλλον όλων των κομματιών τους τελικά (με ποιο έντονη την περίπτωση του "Whatever's There"). Πάω στοίχημα πως αν  ξανακούσω το "Hiroshima" θα ανακαλύψω και άλλες κρυμμένες νεοψυδελικές μελωδίες.

Η εισαγωγή του "Cold Wind" με έπιασε στον ύπνο και μου θύμισε Dead Can Dance. είναι ίσως το ποιο μυσταγωγικό κομμάτι τούτου του δίσκου, εξελίσσεται λυτρωτικά. Οι παγωμένοι αέρηδες φταίνε... και το παγωμένο αίμα στις φλέβες.

Έχουν μάλλον αφήσει το ποιο κινηματογραφικό τραγούδι του άλμπουμ -ναι καλά κατάλαβες στο "Nique Le Vieux Monde" αναφέρομαι- για τελευταίο. Προφανώς εξαιτίας του μηνύματος που κουβαλά στον τίτλο του, ιδανικός (;) επίλογος. Αν η ανατροπή ακούγεται σαν υπόγειο soundtrack και έχει ξεσπάσματα (τι άλλο;) σαν αυτό που σας περιμένει ακριβώς στη μέση του κομματιού, ε μάλλον πρέπει να γίνουμε όλοι ανατρεπτικοί. Πάντως γαλήνιο είναι το τέλος μετά την καταιγίδα, μετά απλά θέλεις να πατήσεις πάλι το play.

Παίζει πάντως πονηρό παιχνίδι ο δίσκος γιατί αν ακούσει κανείς τα δύο πρώτα εναρκτήρια κομμάτια -λαμπρές συνθέσεις μα την αλήθεια- θα "βιαστεί" να τον κατατάξει σε συγκεκριμένο μουσικό στερέωμα, έρχονται σιγά σιγά όμως οι εκπλήξεις. Ακούγοντας πάντως το "J" και το "Ghost Rivers" ΔΕΝ αναφώνησα το γκρινίαιρκο -για όσους με ξέρουν- "ακόμα μια βαρετή post μπάντα".

Τελικά τι μπάντα είναι (ήταν;) οι Incognita Sperans; Τόσα πράγματα σας έγραψα για την μουσική τους προσπαθώντας να περιγράψω τι μου ψιθύρισε εμένα. Ο σύνδεσμος για να κατεβάσεις ολόκληρο το άλμπουμ και να ακούσεις και εσύ βρίσκεται ακριβώς από κάτω. Οπότε αφήστε τις ερωτήσεις και βουτήξτε στην μουσική τους που είναι σίγουρα πολύπλευρη, εμπνευσμένη και περιπετειώδης. 

 http://incospe.blogspot.gr/

Χ. Παπαδάκης