Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2015

Bozo Skeleton - Lick Off My Disease EP (Self Financed)

Bozo Skeleton - Lick Off My Disease EP (Self Financed) 




Έχουν περάσει σχεδόν τρία χρόνια από τότε που παρακολούθησα εκείνη την περιβόητη πρώτη πρόβα των Bozo Skeleton, σε «δανεικό» προβάδικο σε ένα χωρίο λίγο έξω από την Ερμούπολη της Σύρου. Στην πραγματικότητα ήταν μια κατάσταση «same old story» που θα έλεγαν και εκείνοι, μιας και η τριάδα έχει συνυπάρξει μουσικά κάτω από διάφορες μορφές στο παρελθόν: Είτε διασκευάζοντας τις 90ς εμμονές τους (μας) ως Kindergarden -κάπου μετά το δεύτερο μισό των 00ς-, είτε με τον βασικό πυρήνα (δύο από τους τρεις) να αφήνει το punk στίγμα του ως Για.Πλου στα τέλη των 90ς (εντάξει μπορεί εκείνη την εποχή να μην ήταν τόσο «κουλ» η διαδικασία ανακάλυψης των επαρχιακών punk σχημάτων, όπως συμβαίνει στην ανεξάρτητη blogόσφαιρα του σήμερα, παρόλα αυτά γεγονός είναι πως έβγαλε και η Σύρος ένα τέτοιο σχήμα το οποίο κατάφερε να αφήσει και -ηχογραφημένα- δείγματα γραφής. Μάλιστα κάποιο από το υλικό του τότε θα μετασχηματιστεί χρόνια αργότερα κάτω από το Bozo Skeleton πρίσμα).

Μέσα σε αυτά τα τρία χρόνια η μπάντα μπήκε σε μια συνεχόμενη διαδικασία σύνθεσης υλικού το οποίο ευτυχώς κατέγραφε άμεσα. Έτσι είτε με την μορφή οδηγών, είτε με την μορφή άτυπης προπαραγωγής τα κομμάτια έμπαιναν στο συρτάρι με αποτέλεσμα να μαζευτεί σχετικά γρήγορα υλικό ικανό να γεμίσει ένα ολόκληρο -επερχόμενο- άλμπουμ και ταυτόχρονα ένα EP με το οποίο και ασχολούμαστε στο παρών κείμενο. Οι εκτελέσεις του EP υλικού δεν θα εμφανιστούν αλλού, βλέπετε η μπάντα σαν ζωντανός οργανισμός ηχογραφεί, μιξάρει και παράγει το τελικό αποτέλεσμα των κομματιών της, μόνη της, έτσι το κάθε κομμάτι μπορεί κάλλιστα να εξελιχθεί ηχητικά με τον καιρό μέχρι να δει τελικά το φως της μέρας μέσω μια κυκλοφορίας... Οπότε ποιος ξέρει πως θα ακούγεται πχ το «Lunatic» στην άλμπουμ εκδοχή του; Για την συγκεκριμένη χρονική περίοδο όμως, το συγκεκριμένο υλικό, βρήκε διέξοδο στο EP και μάλιστα με bonus μερικά remixes. Έτσι γιατί τα EP έχουν πάντα ένα παραπάνω καλούδι να προσφέρουν.

Και τι σκατά παίζουν ρε φίλε; Οι επιρροές τους αρχίζουν από τους Black Flag (τόσο στα σαφή punk περάσματα αλλά και στις ποιο hardcore στιγμές αλλά και στα αργά σημεία που θα ακούσει κανείς στους Skeleton), περνούν στο (80s) hardcore και το post-hardcore των Dead Kennedys / Minor Threat και Fugazi αντίστοιχα -σε ίσως μια ποιο τεχνική και ψυχρή εκδοχή-, ενώ πολύ γρήγορα και ίσως και κάπως στοχευμένα θα φτάσουν και σε 90ς και 00ς επιρροές από τους LARD μέχρι τους Ministry. Όλο αυτό το κράμα είναι τυλιγμένο σε έναν σύγχρονο, ανήσυχο καθαριστικά ήχο: σκληρό, απλωτό και σαφή και σε ένα rhythm section που δεν πνίγει τα κομμάτια προσπαθώντας ντε και καλά να τρέξει με την ταχύτητα του φωτός, μα τους δίνει το γκάζι, groove και αναπνοές για παραπάνω σπάσιμο. Punk, Hardcore και Industrial με μια alternative νοσταλγία; ΟΚ μόνο που το Industrial εδώ έχει να κάνει με τον ήχο της κιθάρας, μην πάει ο νους σας σε πριόνια, αντιασφυξιογόνες μάσκες μπλιμπλίκια και dancefloors. Ακόμα και τα remixes τους είναι μια άλλη ιστορία. Α! Και μην ξαναδιαβάσω ότι οι Skeleton παίζουν Metal, θα σκίσω τα πτυχία που δεν έχω.

Το αρχικό κιθαρισιτκό θέμα του «Lunatic» που ανοίγει το EP σε αρπάζει από τη μούρη, σου δίνει κλωτσίδι στη κοιλία και σε σε αφήνει στο έλεος του υπολοίπου κομματιού. Έχεις πλέον αρκετή οργή για να σπάσεις ότι βρεις μπροστά σου μόλις μπει το ρεφρέν. Μπορείς άνετα να πετάξεις μερικές καρέκλες σπάζοντας το τζάμι ενώ παίζει το σόλο, ενώ με το «Rise» που σκάει στο τελευταίο κουπλε μπορείς να ουρλιάξεις μέχρι να κλείσει και το δικό σου λαρύγγι. Εγγυημένο αντίδοτο μετά από μια σκατένια μέρα, πιες και ένα ποτάκι μετά και όλα θα είναι κομπλέ. Πλάκα πλάκα μου αρέσει πολύ αυτή η αυτοσαρκαστική οργή που βγάζουν τα Bozo Skeleton κομμάτια. Μου αρέσει και η στιχουργική τους. Την προτιμώ χίλιες φορές από τραγουδάκια για μπάτσους και συστήματα που γαμιούνται.

Νομίζω πως το «Rendezvous Infernal» είναι το αγαπημένο μου κομμάτι τους. Έχει σίγουρα από τα ποιο μελωδικά intros που έχουν γράψει, έχει ένα κλασικό hardcore κουπλέ (βρείτε σε ποιο κομμάτι είναι βασισμένο και θα σας κεράσω μπύρα όταν σας δω), έχει ένα ξεροκέφαλο hardcore / punk ρεφρέν και γενικά τα σπάει, ενώ ταυτόχρονα είναι το ποιο ποικιλόμορφο κιθαρισιτκά κομμάτι του EP: Δώστε βάση στις σιδηροδρομικά απλωμένες -αλά Fugazi- κιθάρες στο ρεφρέν και στο σχεδόν Ministr-ικό θέμα λίγο πριν τη μέση του κομματιού (μετά το δεύτερο ρεφρέν), ακούστε ξανά την κοφτή γέφυρα που έρχεται αμέσως μετά μα και το ξέσπασμα που ακολουθεί μέχρι να μπει η κιθαριστική ηλεκτρική εκκένωση που κλείνει το κομμάτι. Εξαιρετική δουλειά.

Και όπως κάθε σοβαρή hardcore κυκλοφορία έτσι και αυτό το EP έχει ένα κομμάτι λίγο περισσότερο μελωδικό και με ένα χορταστικό αργό μέρος. To «Pay The Man» θα σε πατήσει κάτω ως οδοστρωτήρας με το πρώτο μέρος του -στο οποίο υπάρχει μια πολύ ενδιαφέρουσα εναλλαγή μελωδικών και οργισμένων φωνητικών γραμμών- ενώ γρήγορα θα έρθει στο προσκήνιο ένα εκπληκτικά νοσταλγικό μελωδικό αργό δεύτερο μέρος, το οποίο θα λειτουργήσει και ως επίλογος. Δώστε βάση στις κρυμμένες καθαριστικές μελωδίες και στις φωνητικές γραμμές.

Ας μη γελιόμαστε όμως. Τα Bozo Skeleton κομμάτια είναι γραμμένα για να παίζονται ζωντανά. Παρόλες τις στουντιακές παρεμβάσεις που έχει μια ηχογράφηση για να γίνει περισσότερο ολοκληρωμένη και που φυσικά υπάρχουν και εδώ, η βασική μαγιά αυτού του υλικού είναι συναυλιακή. Για αυτό και το rhythm section παίζει πρωταρχικό ρόλο στη μουσική αυτής της μπάντας. Βλέπετε ως τρίο πάνω στη σκηνή έχουν να μοιραστούν μεγάλο βάρος και εκεί έρχονται το μπάσο και τα τύμπανα να σώσουν τη μέρα. Ευτυχώς αυτό έχει περάσει και στις ηχογραφήσεις.

Για τα remixes δεν έχω να γράψω πολλά. Μου ακούστηκε ενδιαφέρουσα η διαδικασία κατακερματισμού του κάθε κομματιού για να γεννηθεί η παγωμένη σχεδόν χορευτική εκδοχή του «RNDZVS (Feed The Serpent Remix)» και η εντελώς κλειστοφοβική (βυθισμένη θα την έλεγα) εκδοχή του «Lunatic (Scorn Remix)». Φεύγουν όμως από το δικό μου ηχητικό πεδίο οπότε δεν θα το ρίξω στην ανάλυση γιατί αν γράψω καμιά μπούρδα θα έχω ένα lunatic τριο να με κυνηγάει ζητώντας μου τα ρέστα και δεν το έχω με το τρέξιμο.

Η παραγωγή του EP στέκει μια χαρά. Βγάζει προς τα έξω το ηχητικό στίγμα της μπάντας και σου επιτρέπει να ακούσεις τα κομμάτια δυνατά και καθαρά. Γούσταρα επίσης το minimal εξώφυλλο του EP, έτσι όπως τον παλιό καιρό.

Αυτά σε γενικές γραμμές για το EP τούτο. Αν μη τι άλλο έχουμε μια μπάντα με άποψη και σαφή αισθητική κατεύθυνση μέσα από την ποικιλομορφία του ήχου της και αυτό είναι που μετράει. Ακούστε τους οπωσδήποτε και δεν θα χάσετε.

Χ. Παπαδάκης

 

Κατεβάστε το EP από εδώ

Χρήσιμα links: 

https://www.facebook.com/BozoSkeletonband
https://soundcloud.com/bozoskeletonband
http://www.7shadesofblack.tumblr.com
https://bozoskeleton.bandcamp.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου