Δευτέρα 10 Μαρτίου 2014

Selim Lemouchi: Your music will live for evermore.

Selim Lemouchi: 1980-2014. Διαβάζοντας για τον θάνατο του πραγματικά ένιωσα αυτό που λέμε σοκαρισμένος. Φυσικά και δεν περίμενα να διαβάσω κάτι τέτοιο και φυσικά μου ήρθε ξαφνικό. Έντονο το αίσθημα της απώλειας τόσο του ανθρώπου -που μεγαλώνει αν υπάρχει σχέση προσωπική- όσο και του μουσικού με ταλέντο αστείρευτο που φεύγει νωρίς. -Σαφώς και- νιώθω ότι το δεύτερο κομμάτι με αφορά ακόμα ποιο έντονα. Εξάλλου η σχέση εξάρτησης μου με την μουσική των The Devil's Blood καλά κρατεί τα τελευταία χρόνια. Πέρα από τους TDB τα δείγματα γραφής του τόσο με τους Powervice όσο και με τους Selim Lemouchi & His Enemies, ήταν εξαιρετικά για το είδος τους.

 

Η προσωπική μου επαφή με τον Selim περιορίστηκε στον χαμό του πρώτου Up The Hammers Festival (αν θυμάμαι καλά στις 27 Μαΐου του 2006) στο οποίο είχε παίξει με τους Powervice και σε μια τηλεφωνική συνέντευξη που είχα κάνει μαζί στις 17 Οκτωβρίου του 2011 για την κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ των The Devil's Blood, μερικούς μήνες πριν το πρώτο -και τελευταίο δυστυχώς- show τους στην χώρα μας στις 22 Γενάρη του 2012. Θυμάμαι έντονα ότι μας συνεπήρε και τους δύο η κουβέντα μας, θυμάμαι την προπληρωμένη τηλεφωνική κάρτα να τελειώνει και εγώ να καλώ ξανά Ολλανδία από το σταθερό του σπιτιού μου μην θέλοντας να χάσω λεπτό.

Οι συγκυρίες θέλησαν αυτή η συνέντευξη να μην δημοσιευθεί εκεί που προορίζονταν, την φύλαξα στο συρτάρι. Ήθελα κάποια στιγμή να την δημοσιεύσω, φυσικά και δεν θεωρώ καν καλή αφορμή το θλιβερό γεγονός του θανάτου του Selim για κάτι τέτοιο. Είναι όμως ένας καλός τρόπος για να πει αντίο ένας ακροατής στα όρια του φανατισμού σε έναν μουσικό που θαύμαζε. Ένας μικρός προσωπικός φόρος τιμής και ένα ευχαριστώ.

Αντίο Selim. Σου χρωστάω χάρη. Βλέπεις κανένας δεν κατάφερε να φέρει το χάος στα εσώψυχα μου με τόσο γοητευτικά μελωδικό τρόπο.




17/10/2011


The Thousandfold Epicentre,  ο τίτλος του δεύτερου άλμπουμ των Ολλανδών The Devil's Blood και η αφορμή για κουβέντα με τον λαλίστατο και ορεξάτο να απαντήσει σε όλα κιθαρίστα και ιθύνων νου της μπάντας, Selim "SL" Lemouchi. Δεν κρύβω πως βρήκα ιδιαίτερα συναρπαστική την απόπειρα να εισχωρήσω στα  ενδότερα τούτης της μπάντας  με την μορφή μιας -ενδιαφέρουσας ελπίζω- συζήτησης. Είχα πολλά να ρωτήσω και ήθελα να ακούσω απαντήσεις, βλέπετε  ένιωσα και εγώ εκείνη την σαστιμάρα όταν άκουσα για πρώτη φορά υλικό τους. Απόρησα και εγώ για το πως στο διάολο καταφέρνουν να ισορροπήσουν στην κόψη του ξυραφιού της ακρότητας (;), χρησιμοποιώντας τις γοητευτικότερες μελωδίες που μπορεί να φανταστεί κάποιος. Διαπίστωσα πως ενώ μουσικά είναι βουτηγμένοι στα 70ς δεν υιοθετούν ούτε μια στιγμή την τετριμμένη πολλές φορές ταμπέλα του retro. Τι ακριβώς κάνουν τελικά αυτοί οι Ολλανδοί; Είναι απλά εμπνευσμένοι ή τελικά γνωρίζουν πολύ καλά πως το ταλέντο είναι το όπλο που έχουν για να μεταδώσουν το μήνυμα τους και την στην ευχή μήνυμα είναι αυτό;


Χαίρε Selim. Λοιπόν σίγουρα δεν θα το θυμάσαι μα είναι ουσιαστικά η δεύτερη συνέντευξη που σου παίρνω.

Έχω κάνει τόσες πολλές που έχω χάσει την μπάλα, μόνο σήμερα έχω να κάνω άλλες έξι. Πότε ήταν η προηγούμενη;

Πάνε εφτά χρόνια τώρα, με την πρώην σου μπάντα τους Powervice, είχαμε κουβεντιάσει τότε λίγο πριν παίξετε στο πρώτο Up The Hammers Festival...

Τι εμπειρία το Up The Hammers! Το μόνο που θυμάμαι ήταν μπύρες, μπύρες και άλλες μπύρες!

Ναι συνήθως έτσι συμβαίνει. Πάμε στους The Devil's Blood λοιπόν. Το νέο άλμπουμ είναι εδώ. Σε σχέση με το προηγούμενο εντοπίζεις κάποια διαφοροποίηση, εξέλιξη  ή ριζική αλλαγή στον ήχο της μπάντας;

Καταρχήν έχουμε σίγουρα γίνει καλύτεροι εκτελεστικά ο ήχος μας είναι πλουσιότερος. Τα κομμάτια  όπως τα ακούς στον δίσκο είναι αποτέλεσμα της σκληρής δουλειάς που έγινε από όλα τα μέλη της μπάντας. Από την άλλη και ο τρόπος που γράφω έχει βελτιωθεί με τον καιρό και αυτό φαίνεται πιστεύω στις συνθέσεις.

Λίγο πολύ αυτοί που έχουν ακούσει την μπάντα έχουν μια γενική ιδέα για τον ήχο σας. Πως θα περιέγραφες όμως την μουσική σας σε κάποιον που δεν έχει ακούσει νότα από την μπάντα;

Δεν θα έμπαινα καν στην διαδικασία να περιγράψω κάτι. Σε αυτούς που θα ήθελαν να έχουν μια πρώτη επαφή με την μουσική μας θα τους έλεγα απλά να κλείσουν τα μάτια, να ανοίξουν τα αυτιά και τις καρδιές τους και να αφήσουν την μουσική να κυλίσει μέσα τους.

Ποιες επιρροές όμως φτάνουν στα δικά σου αυτιά και την δική σου καρδιά ώστε να γράψεις μουσική για τους The Devil's Blood σε μουσικό επίπεδο καταρχήν.

Ένα σωρό πράγματα: Από τον Rocky Erickson, τους Fleedwood Mac, τους Doors, μέχρι τους Morbid Angel και τους παλιούς Sepultura. Από τους Coven και τους Black Widow μέχρι το Progressive Rock των 70ς: τους Yes και τους Genesis.  Όλα αυτά συνδυάζονται κατά έναν ιδιαίτερο τρόπο μεταξύ τους. Σε καμιά περίπτωση όμως δεν θα χαρακτήριζα τους The Devil's Blood μια ρετρό μπάντα, παρά το γεγονός ότι κάποιες επιρροές μας έρχονται από το παρελθόν.

Ευρύ φάσμα επιρροών, πάντως εξετάζοντας κανείς το θεματικό σας πεδίο θα περίμενε να ακούσει μια ακραία Metal μπάντα και όμως μουσικά ο ήχος σας δεν έχει καμιά σχέση με το ακραίο Black ή Death Metal. Πως και συμβαίνει αυτό;

Από τότε που ξεκίνησα την μπάντα πολύ απλά άφησα τον εαυτό μου ελεύθερο... έπιασα μια κιθάρα και άφησα να βγει αυτό που έκρυβα μέσα μου χωρίς κανέναν περιορισμό, ε λοιπόν βγήκε αυτό ακριβώς που ακούς... Κάποιος θα περίμενες να ακούσει ακραίο Black ή Death Metal από εμάς και όμως αυτό δεν συμβαίνει... Ο κόσμος έχει ταυτίσει αυτά τα είδη με συγκεκριμένες επιταγές που πολλές φορές είναι και τυποποιημένες. Εμείς εκφράζουμε με απολυτή αφοσίωση αυτό που πρεσβεύουμε, κάποιες Black Metal μπάντες μπορεί απλά να γράψουν επηρεασμένοι από την ταινία τρόμου που είδαν χτες το βράδυ, δεν παίρνουν τους εαυτούς τους και τα γραφόμενα τους στα σοβαρά... πρέπει απλά να ακουστούν κάπως.

Τι άλλο επηρεάζει το δημιουργικό κομμάτι των The Devil's Blood εκτός από την μουσική;

Ο Σατανάς. Από εκεί και πέρα ένα μεγάλο φάσμα επιρροών από οποιαδήποτε μορφή τέχνης, εξωτερικό ή εσωτερικό ερέθισμα.

Είναι γεγονός ότι οι πνευματικές σου αναζητήσεις είναι κατά έναν μεγάλο βαθμό η κινητήριος δύναμη της μπάντας, πόσο τις ενστερνίζονται και τα υπόλοιπα μέλη και πόσο αυτό επηρεάζει την συνολική πορεία της μπάντας;

Κοίταξε να δεις, η βασική μπάντα είμαι εγώ και αδελφή μου που είναι και η τραγουδίστρια μας. Από εκεί και πέρα μας πλαισιώνουν επαγγελματίες μουσικοί που μας βοηθούν στις ηχογραφήσεις και στα live. Ο καθένας έχει τις δικές του πνευματικές ανησυχίες και αναζητήσεις,  από την άλλη πλευρά δεν θα δώσω υποδείξεις και κατευθύνσεις σε κανέναν. Σε αντίθεση με ότι μπορεί να πιστεύουν κάποιοι, πρέπει να πω ότι δεν ανήκω σε κανένα Δόγμα,  αρά δεν επιβάλλω τίποτα και σε κανέναν.

Η μπάντα γίνεται όλο και περισσότερο δημοφιλής μέρα με την μέρα... γεγονός που κάνει τα μηνύματα που περνάτε όλο και περισσότερο προσβάσιμα σε περισσότερο κόσμο, η παρερμηνεία τους όμως από κάποιους ανθρώπους ή ακόμα και η τυφλή αποδοχή τους μπορεί να φέρουν το εντελώς λάθος αποτέλεσμα. Το έχεις σκεφτεί ποτέ αυτό;

Για μένα είναι το πλέον αναμενόμενο ο κόσμος να παρερμηνεύσει τα όποια μηνύματα μας. Είναι στο χέρι του καθένα ξεχωριστά όμως να επεξεργαστεί το κάθε τι το οποίο απορροφά ως δέκτης. Ο οποιοσδήποτε μπορεί να ξεκινήσει την προσωπική του αναζήτηση η οποία είναι καθαρά δική του υπόθεση. Ερεθίσματα θα υπάρξουν πολλά και εμείς δίνουμε κάποια, το θέμα από και πέρα αφορά τον καθένα ξεχωριστά.

Πως διαχειρίζεσαι την συνεχώς αυξανόμενη δημοτικότητα της μπάντας; Κρατάς κάποιες αποστάσεις; Υπάρχουν γενικά ελάχιστες έως καθόλου φωτογραφίες σας, υπάρχουν ψευδώνυμα τυπωμένα στους δίσκους αντί για τα κανονικά σας ονόματα... αποτελούν όλα αυτά ένα μέτρο προστασίας ή κάποια μέθοδος δημιουργίας ενός cult status;

Τελευταία κάναμε κάποιες promotional φωτογραφίες.... Όσο για τα ψευδώνυμα η εξήγηση είναι απλή: πιστεύω πως η αναφορά των πραγματικών μας ονομάτων βάζει τον ακροατή / δέκτη πολλές φορές σε μια διαδικασία να ασχοληθεί περισσότερο με τον καλλιτέχνη παρά με το έργο του. Θέλουμε να υπάρχει μια καθολική συγκέντρωση και προσοχή στο έργο μας και όχι στο ποιοι είμαστε, δεν έχει καμιά σημασία αυτό τελικά.

Πάντως δεν μου το βγάζεις από το μυαλό ότι το όνομα της μπάντας προέρχεται από Black Metal μονοπάτια...

(Γέλια) δεν έχεις άδικο, είναι από το κομμάτι “The Devil's Blood” των Watain -με τους οποίους μας συνδέουν αρκετά ισχυροί δεσμοί- και από το “Drink The Devil's Blood” των Deathspell Omega.

Με τους Watain έχετε βρεθεί και επί σκηνής μαζί... μου κάθετε πολύ καλά το γεγονός ότι τέτοιες συνευρέσεις δίνουν την ευκαιρία και σε ανθρώπους μέσα στα στενά όρια του Black Metal να τσεκάρουν την μουσική σας....

Αναμφισβήτητα είναι κάτι πολύ θετικό... θυμάμαι πέρυσι στο Armageddon Festival που εμφανιστήκαμε μαζί με τους Watain υπήρχαν πολλοί στους οποίους άρεσε η μουσική και η ατμόσφαιρα μας... το πλέον σημαντικό στις Τελετές μας είναι η ατμόσφαιρα που δημιουργείται...

Αναφέρεις συνεχώς τις ζωντανές εμφανίσεις της μπάντας ως Τελετές...

Αυτό ακριβώς είναι... Αντλούμε δύναμη από την συμπαντική ενέργεια που λέγεται Σατανάς. Κάθε τι επάνω στη σκηνή έχει τον λόγο ύπαρξης του, τα κεριά που καίνε οι μαύρες και μωβ στολές μας... τα πάντα.  Αντλούμε ενέργεια από τον κόσμο και ο κόσμος από εμάς.

Υπάρχει δηλαδή μια αμφίδρομη επικοινωνία μεταξύ εσάς και του κόσμου;

Ναι είναι ιδανικό όταν το πετυχαίνουμε αυτό.

Υπάρχει κάποιο είδος τελετουργίας που λαμβάνει χώρα πριν βγείτε στην σκηνή;

Ναι μα αυτό είναι κάτι εντελώς προσωπικό που δεν γίνεται δημόσια. Μπορείς να το παρομοιάσεις με το ζέσταμα που κάνει μια ομάδα πριν βγει στον αγώνα, με τα πέντε λεπτά του ξοδεύει ο κάθε παίχτης για να ζεσταθεί πριν αγωνιστεί...

Πάντως τώρα που πλησιάζει ο καιρός για την πρώτη σας εμφάνιση στην Ελλάδα φροντίστε να θυμηθείτε εκείνη την διασκευή στο Four Horsemen των Aphrodite's Child που παίξατε στο φετινό Wacken....

(Γέλια) θα δούμε...

Υπάρχουν διάφορες σχετικά νέες μπάντες εκεί έξω οι οποίες πραγματεύονται μια occult θεματολογία και έχουν μουσικές αναφορές είτε στα 70ς είτε στο Heavy Metal. Από τους Jex Thoth και Blood Ceremony έως τους Ghost. Καταρχήν έχεις ακούσει κάποια από αυτές τις μπάντες;

Ναι. Έχω ακούσει όλες αυτές τις μπάντες που αναφέρεις.

Θα μπορούσαμε να πούμε ότι υπάρχει κάποιο είδος «σκηνής» που αναπτύσσεται αργά και σταθερά με βάση τα αναφερθέντα ή παρεμφερή σχήματα; Αν πιστεύεις στην ύπαρξη αυτής της σκηνής, κατατάσεις τους The Devil's Blood μέσα σε αυτή;

Δεν το νομίζω. Για να σου πω την αλήθεια πιστεύω πως είναι κυρίως οι δημοσιογράφοι εκείνοι που ενδιαφέρονται να δημιουργήσουν «σκηνές» και όλα τα συναφή και όλα αυτά μένουν κυρίως στα χαρτιά. Η κάθε μπάντα έχει τον δικό της ήχο και παίζει την δική της μουσική, το ίδιο συμβαίνει και με τους The Devil's Blood οι οποίοι σίγουρα δεν έχουν καμιά σχέση με καμιά «σκηνή».

Η Van Records κυκλοφόρησε ένα 7'' σαν προπομπό του άλμπουμ. Με τι κριτήρια διαλέξατε το συγκεκριμένο κομμάτι;

Δεν θα έλεγα ότι τα πάω και τόσο καλά με τα singles... OK έχουμε κάνει κάποια μα δεν θα έλεγα ότι θα έγραφα ένα κομμάτι έχοντας στο μυαλό μου ότι πρέπει να γίνει single, ούτε ότι θα μπω στην διαδικασία να διαλέξω κάποιο από τα κομμάτια του δίσκου ως ποιο κατάλληλο για single. Για να σου πω την αλήθεια το συγκεκριμένο το επιλέξαμε επειδή τους στίχους τους έχεις γράψει ο Erik από τους the Saturnalia Temple, μια θαυμάσια Σουηδική Doom Metal μπάντα την οποία πρέπει να τσεκάρετε οπωσδήποτε.

OK Selim. Κάπου εδώ φτάνουμε στο τέλος σε ευχαριστώ για το χρόνο σου και θα τα πούμε στο show...

Εγώ ευχαριστώ! Να είσαι καλά!


Χρήστος Παπαδάκης



 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου